Wyjaśnienie do artykułu „Trzeba prezesa od turystyki”, DGP z 20 sierpnia 2013
W trakcie prac nad projektem założeń projektu ustawy o Turystycznym Funduszu Gwarancyjnym wykorzystano model Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Nie ma jednak możliwości oparcia całej konstrukcji Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, w tym wyliczeń kosztów administracyjnych, na tych wzorach z uwagi na to, że UFG i BFG to zdecydowanie większe instytucje, a także posiadają zupełnie inny zakres działania i inną specyfikę rynku, na którym działają.
Jako jeden ze skutków wykonywania nałożonych zadań, Fundusz zgromadzi obszerne informacje dotyczące stanu rynku turystycznego oraz kondycji przedsiębiorców turystycznych. Zasadne jest zatem, aby umożliwić wykorzystanie posiadanych przez Fundusz danych w celach informacyjnych, np. w publikacjach skierowanych do konsumentów lub do analiz rynku turystycznego.
Fundusz nie będzie w jakikolwiek sposób zajmował się wyjazdami polskich turystów ani przyjazdami turystów zagranicznych do kraju.
Tak jak podstawowy system zabezpieczeń obowiązuje wszystkich przedsiębiorców wpisanych do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, tak i do Funduszu składki będą musieli odprowadzać wszyscy organizatorzy turystyki i pośrednicy turystyczni. W efekcie ochroną z Funduszu będą objęci wszyscy klienci polskich biur podróży.